.

"Wanneer we er het minst op bedacht zijn, gooit het leven ons plots in het diepe om onze moed en onze veranderingsgezindheid op de proef te stellen.”

donderdag 15 mei 2008

Nacht van Groningen

Het is alweer een paar weken geleden maar op 1 mei was het weer de Nacht van Groningen. Oftewel: hardlopen! Vorig jaar had ik er net een chemo inzitten toen ik uit het raam keek en we allemaal fanatieke hardlopers langs zagen komen rennen. We hebben toen een tijdje uit het raam gehangen en uitgebreid gekeken naar de verschillende loopjes en outfits. Sommigen liepen 1 rondje, anderen zelfs 2 of 3 (6,4/14/21 km). Af en toe kwam er een bekende voorbij hebben we even hard gejoeld.


Tijdens de chemo’s ben ik al gaan sporten en in het najaar ben ik ook begonnen met hardlopen. Eerst alleen en later met Magrita. Fanatiek proberen we 3 keer per week te lopen. De eerste weken al na drie minuten totaal uitgeput, maar hoe langer hoe beter. In februari hebben we ons schema afgerond waardoor we 20 minuten achter elkaar konden hardlopen. En toen kwam de nacht van Groningen in zicht. Na wat peptalks van Matthijs en hardloopvriendin hebben we ons opgegeven voor de 4 mijl, 6,4 km. 2 Weken ervoor hebben we één keer getest hoe lang we het volhielden en hebben we 6,5 km volbracht. Op 1 mei (ik helemaal gesloopt van een paar dagen klussen en al weken niet hardgelopen en Magrita een driedubbele kater van koninginnenacht en –dag) verschenen we dan toch in de regen aan de start. Opeens herinnerde ik me vorig jaar weer: kotsmisselijk, kaal en doodziek uit het raam hangend kijkend naar alle gezonde sportievelingen. En nu, één jaar later, was ik één van die gezonde sportievelingen. Wat een contrast… Ok, het was nog niet echt een toptijd, maar gezien het afgelopen jaar ben ik allang trots dat ik gewoon 40 minuten kan hardlopen. Het blijft raar om te beseffen dat het laatste halfjaar zo vreselijk snel is gegaan terwijl dat halfjaar ervoor zo verschrikkelijk lang duurde. Alle ellende lijkt nu alweer zo ver weg, het gaat zo vreselijk goed! Onvoorstelbaar…. Mijn krullen worden steeds langer en mijn conditie is beter dan ooit. Deze zomer ziet er een stuk beter uit en ik ga er van genieten! En… natuurlijk heel veel hardlopen want die tijd… tja die moet natuurlijk beter!!

2 opmerkingen:

Anoniem zei

Hallo Roos,

In mijn zoektocht naar informatie over jeuk en Hodgkin, kwam ik op jouw weblog terecht. Nu zit ik al de hele middag te lezen....(met een paar boze kinderen op de achtergrond omdat mama geen aandacht voor ze heeft). Ikzelf (32 jaar) heb al lange tijd last van vreselijke jeuk. Ben daarvoor bij de huisarts geweest en doorgestuurd naar een dermatoloog. Pilletjes, zalfjes en daarna zelfs lichttherapie. Uiteindelijk werd duidelijk dat er met mijn huid niets aan de hand is en nu sinds begin april onder behandeling bij een internist/hematoloog. Al vele ondezoeken gehad (beenmergpunctie, ct-scan, PET scan) en nu morgen een gastroscopie omdat de PET scan activiteit liet zien bij het maagslijmvlies. Nog steeds denkt mijn arts richting lymfklierziekte (oftewel Hodgkin/Non Hodgkin).

Ik wilde eigenlijk alleen maar zeggen, dat ik je ontzettend bewonder, hoe jij met je ziekte bent omgegaan. Je hebt een leuke manier van schrijven, als lezer voel je je erbij betrokken. Hopelijk heeft je weblog jou ook geholpen de ellende van je af te schrijven. En natuurlijk wens ik je heel veel gezondheid en geluk toe.
Groeten van Anouk

Anoniem zei

hallo
toevallig kwam ik op je site.
Ik ga hem eens goed doorlezen ik ben mama van 28j mijn oudste nu 4j vecht al sinds 29maart 07 tegen leukemie.
we blijven je nu volgen ;)

Ashley en co
http://groups.msn.com/onsashley