De volgende dag hebben we een heel stuk gefietst, wederom op tandems alleen heb ik nu ook getrapt! Moena nam de heuveltjes dus leek het voor mij net een plat landschap, ideaal... Uit de wind was de zon ook lekker warm dus na uitgebreid vertoeft te hebben op een terrasje zijn we ook nog even naar zee gelopen. 's avonds hebben we na party en co en clans, 'wie ben ik' gespeelt. Zie de zeer charmante foto's.
Zondag was het op ons terrasje uit de wind bloedjeheet en hebben we dus heerlijk liggen zonnebaden en zijn we allemaal heerlijk bruin geworden. Ik moest mijn litteken van de dames goed insmeren wat ik dus uiteraard ook deed.. Gevolg: een hele schattige witte vlek in mijn hals! :-)
Al met al een zeer geslaagd weekend!
Chemo
En gister dus weer chemo. De kans was heel groot dat het niet door zou gaan dus ik was vrij rustig. Eenmaal in het ziekenhuis had ik er totaal geen zin meer in. Doe mij maar een weekje later dacht ik. Maar goed na lang wachten (het went nog steeds niet) bij de arts. De leuko's waren wederom veel te laag: 1,3. Toch wou hij even hard doorstomen. Hij gaf aan dat veel artsen nu afgehaakt zouden zijn en het met deze bloedwaardes niet aan zouden durven, maar ook dat zij ondertussen ook weten hoe belangrijk het is dat de chemo erin gaat. Het blijft natuurlijk een kwaadaardige ziekte. Dat betekent dat ik die antiobiotica blijf slikken en dat ik vandaag, de dag na de chemo, een injectie krijg met groeihormonen. Dat is een soort EPO maar dan voor de witte bloedlichaampjes. Dat krijg ik in het vervolg elke keer na de chemo. Vanmiddag ga ik naar het ziekenhuis om dat spuitje zelf onder begeleiding in te spuiten. Dan kan ik het de volgende keren gewoon zelf thuis doen. Tja, je bent verpleegkundige of je bent het niet..
En gister dus weer chemo. De kans was heel groot dat het niet door zou gaan dus ik was vrij rustig. Eenmaal in het ziekenhuis had ik er totaal geen zin meer in. Doe mij maar een weekje later dacht ik. Maar goed na lang wachten (het went nog steeds niet) bij de arts. De leuko's waren wederom veel te laag: 1,3. Toch wou hij even hard doorstomen. Hij gaf aan dat veel artsen nu afgehaakt zouden zijn en het met deze bloedwaardes niet aan zouden durven, maar ook dat zij ondertussen ook weten hoe belangrijk het is dat de chemo erin gaat. Het blijft natuurlijk een kwaadaardige ziekte. Dat betekent dat ik die antiobiotica blijf slikken en dat ik vandaag, de dag na de chemo, een injectie krijg met groeihormonen. Dat is een soort EPO maar dan voor de witte bloedlichaampjes. Dat krijg ik in het vervolg elke keer na de chemo. Vanmiddag ga ik naar het ziekenhuis om dat spuitje zelf onder begeleiding in te spuiten. Dan kan ik het de volgende keren gewoon zelf thuis doen. Tja, je bent verpleegkundige of je bent het niet..
Quizvraag
Ik wil graag een quiz in het leven roepen. Iedereen mag in de reacties een gooi doen mits je het antwoord niet weet:
Hoe duur is 1 spuitje met die groeihormonen die ik 1x in de 2 weken krijg?
De vorige keer namen we al een risico om de chemo door te laten gaan bij 1,7 nu dus een nog groter risico dan toen. Dat betekent dat ik vreselijk op moet passen op infecties en bij koorts linea recta naar het ziekenhuis moet. De arts vond wel dat ik gewoon moest blijven leven dus buiten in wat drukte op een terassje bijvoorbeeld mag wel. Daarnaast krijg ik de volgende keer een longfoto en eind mei een PET-scan. Als er op die PET-scan geen kanker meer te zien is en ik toch last krijg van infecties dan kan er besloten worden om de chemo te staken en over te gaan op bestraling. Als de infecties uitblijven en de leuko's niet verder dalen dan gaan we gewoon door. Weer een hele onzekerheid erbij dus, maar ja.
Omdat ik er niet echt op gerekend had kwamen er toch even wat tranen. Het prikken ging weer niet goed en in het ziekenhuis was ik al kotsmisselijk. Ook 's avonds thuis was ik heel erg misselijk. Weer iets nieuws. Wel wat gegeten, maar moeite om alles binnen te houden. Dat ging vannacht dan ook mis. Om 2.40 uur maaktte ik snel Matthijs wakker: 'Matthijs wakker worden', '... mmmm.. ik ben al wakker....', Yeah right..: 'NU!', 'huh wat?!' BLLGGHH!! Daar kwam het al. Vreselijk vies. En zo onverwachts op de hele nuchtere maag trok Matthijs het ook bijzonder slecht. Al met al hield hij het binnen en luchtte het bij mij aardig op.. Om half 5 viel ik weer in slaap en nu gaat het redelijk. Zeer summier drink en eet ik wat en zometeen om 14.00 gaan we naar het ziekenhuis.
De 4e zit er in ieder geval weer in... Ben ik met koninginnedag weer een beetje op de been..