.

"Wanneer we er het minst op bedacht zijn, gooit het leven ons plots in het diepe om onze moed en onze veranderingsgezindheid op de proef te stellen.”

dinsdag 20 februari 2007

weer thuis

Zo ik ben weer thuis.... Zondagmiddag in het ziekenhuis aangekomen en eigenlijk niks gedaan behalve heel veel bezoek gehad. Daarna met een slaappil redelijk geslapen.
Maandag hebben ze me lekker laten uitslapen, alhoewel ik toen ik om 7.00 wakker werd nog wel even snel een thee en een appelsap naar binnen heb gewerkt. Was toch wakker en na 8en mocht het niet meer. Daarna tot half 10 doorgetukt. Douchen met een of ander ontsmettend goedje en toen aan de Valium. We mochten wat eerder dan verwacht (11.15) naar de voorbereidingskamer, samen met mama en Matthijs. Volgens hun praatte ik dronken, volgens mij viel het wel mee...
Ik zei vorige week heel serieus tegen Matthijs dat ik bang was voor de narcose, zegt hij: ik ook... wie weet wat jij allemaal uitkraamt met dat zieke geestje van jou... En bedankt!
Narcose viel erg mee, de operatie ook (denk ik). Op de verkoeverkamer alles maar half meegekregen, ik weet nog dat ze het over grey's anatomy (tv serie) hadden maar dat ze een longfoto hebben gemaakt is mij geheel ontgaan. Zo half onder zeil moet je ook prioriteiten stellen he.... ;-)

Op de kamer lag een heeele grote kaart van de soa/aidsers, echt superlief! Verder was ik erg moe en sloom en wat pijn. Daarbij erg honger dus na het verplichte bakje yoghurt vroeg ik om patat.. Mocht eigenlijk niet, wou ik toch en het was heerlijk! (bedankt paps!)
Om een lang verhaal kort te maken: alle slangen zijn vanochtend weer verwijderd, het wondje ziet er goed uit, ik heb nog wel redelijk wat pijn, vooral bij het hoest en lachen en dat is best lastig met zo'n vriend als Matthijs.. hihi...

Verder weten we nog niks. Er was wat verwarring onder de artsen en de CT-scan hadden ze pas over een maand gepland, dat leek ons wat laat.. De longarts gaat nu alles regelen dus dat horen we nog. Ondertussen ben ik dus thuis. Enigzins uitgeput en verdrietig omdat er nu niks meer is om naar toe te leven. Maar nu thuis gaat het wel weer. Ik ben in ieder geval heeeeeel erg blij met alle lieve kaarten, smsjes, telefoontjes, mailtjes en berichtjes!!! Dank jullie wel.. Ik ga nu snel stoppen want Matthijs wordt ongeduldig.

Veel liefs! Roos

3 opmerkingen:

Anoniem zei

Hey Roos,
Blij dat alles goed is verlopen in het ziekenhuis. Lekker bijkomen en je laten vertroetelen. Keep up that marvelous spirit of yours!!
Knuffel van Jur.

Anoniem zei

lieve Roos: ik kreeg van Angeniet dit adres. Ik schrok toen ik vorige week van je ziekte hoorde en vind het prettig nu je eigen berichten te kunnen lezen, uit de eerste hand. Ik wens je heel heel veel sterkte, kop d'r veur, liefs, Joke

Anoniem zei

Hee laiverd, weer lekker thuis gelukkig... ik bel je zo even voor een date... maar wil je niet wakker bellen!! Spreek je straks, dikke kus Andrea