Ja ja... Vandaag was de eerste sportdag! Nou ja.. Beweegdag. Echt sporten kan het niet genoemd worden. Na een korte kennismaking zijn we begonnen op de fiets. Eerst 5 minuten op het laagste niveau, dan 5 minuten op het 2e niveau (van de 30 ofzo..) daarna weer 5 min. op het 1e en 5 min. op het 2e. Jaja 20 minuten gefietst en mijn hartslag bleef onder de 120 wat voor mij een waar wereldwonder is! Daarna (met toch wel een beetje knikkende knietjes) nog wat oefeningen voor de romp gedaan: 4 keer 25x een gewicht van 15 kg. naar me toe trekken. En nog een oefening voor de beentjes: al liggend met mijn hoofd in een stellage en mijn benen omhoog tegen een plank (zeeeeer charmant) 4 keer 25x mezelf van de plank wegduwen met een gewicht eraan. Nou dat was het alweer. Mijn personal trainer vroeg of ik al klaar was voor de tour de France waarop ik antwoorde dat dat best zou lukken! De eerste 10 meter...... :-)
Ik weet niet waar het door kwam, maar vandaag niet zo'n beste dag. Ik ben bijzonder moe. Ik kwam al met prikkende oogjes bij het fitness gebeuren aan, maar eenmaal thuis volledig ingestort. Nog even wat huishoudelijke karweitjes opgeknapt en daarna knock out op de bank waar ik nog steeds lig. De avond gevuld met Grey's anatomy en het lezen van lotgenoten weblogs. Eerst vermeed ik dat liever, nu kan ik er wel tegen. Toch schrik ik af en toe ook wel, vooral van verhalen van mensen die ook Hodgkin hebben. Ik ga er volledig vanuit dat na deze lange reeks van chemo's de ellende voorbij is, maar als ik sommige verhalen lees denk ik asjemenou... Ik merk dat ik relatief misselijk ben ten opzichte van andere, maar dat ik minder last lijk te hebben van andere nare bijwerkingen als botpijn bijvoorbeeld. En ik ben nog behoorlijk actief vergeleken met sommige andere lotgenoten. Ach ik lees het maar probeer het ook niet teveel op mezelf te betrekken. We zien wel hoe het bij mij gaat en dealen er dan wel weer mee.
Morgen dus weer chemo-dag. Ik zie er niet eens heel erg tegenop alhoewel het ook niet het leukste is.. Daarnaast heb deze week wat minder last van associatieve misselijkheid, ook wel het pavlov effect genoemd. Hopelijk houdt dat morgen aan en kan ik nog wat eten. Morgen ga ik dus eerst een longfoto op laten maken en daarna bloedprikken. 2 Spannende uitslagen dus: In hoeverre is de kanker al weg en slaat de neulasta (dat EPO spul) goed aan? Over die eerste maak ik me echt totaal geen zorgen omdat we immers al hebben gezien dat het aanslaat, maar ik ben toch ook wel erg benieuwd naar de stand van zaken. Ik ga proberen de longfoto's te bemachtigen dan kunnen jullie er allemaal van meegenieten. Verder ga ik aan de bel trekken voor sterkere medicijnen tegen de misselijkheid, dat moet toch beter kunnen..
Nu zitten Matthijs en ik op de bank heerlijk een broodje bapao weg te stouwen (nu kan het nog!!) en zometeen lekker slapen. Morgenochtend ga ik dus bloedprikken en foto maken, dan nog even lunchen in de stad en om 13.30 moeten we in het ziekenhuis zijn. Dat wordt dus weer een lange zit. Weer 'as usual' als laatste van de afdeling...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
7 opmerkingen:
Heeel heeel heeel heeel erg veeel succes straks lieverd. En inderdaad heftigere medicijnen vragen! Ik vind ook dat het mag :)
xxxx As
hey schatje,
heel veel sterkte he vandaag.
oh en nog ff tippie mijnerzijds: als je die 10 meter van de tour gaat fietsen is het niet heel verstandig om te gaan verkondigen dat je aan de EPO zit he. Dan trekken ze je na 2 meter al van de fiets af voor een urinetest. zou je nog gediskwalificeerd worden ook. nou ja, kijk maar wat je er mee doet, zijn zat wielrenners en teamartsen die weten hoe je dat moet verhullen.
dikke kus moena
Hoi Roos,
Ik was ff op je weblog aan het gluren en ik wil je veel succes wensen voor vandaag!! Welke kuur krijg jij eigenlijk? Volgens mij had ik dat nergens gelezen, maar het kan ook zijn dat ik dat stukje had overgeslagen!! Sterkte verder en ik zie je wel weer op het forum!
Liefs Esther (Essie)
Hee Roos,
Ook maar weer eens van mij een kort berichtje met de krachtig bedoelde uitspraak heel veel succes, ook voor iedereen die zo fantastisch voor je zorgen! Hoop dat je je nu niet zo heel erg beroerd voelt... Hang on en blijf vooral al die leuke dingen doen die je met zoveel enthousiasme doet.... Groetjes Jelmer
He hallo Roos,
Afgelopen week met mijn reet in het Drentsebos gezeten met 5 gezinnen en 15 kinderen. Veel lol, mooi weer, wijn, kampvuur etc. Ik las dat je dus gisteren weer eenkuurgehad hebt. Ik was van plan om je te bellen maar dat laat ik maar even tot volgende weekof eind van de week. Zie wel ok? Ik heb je een tijdje niet gezien en gesproken, waarvan ik een beetje baal maar het is niet anders. Ik loop de hele dag van het een in het ander. Werk, thuis, klussen, weg en ...... Ik moest nu even aan je denken enben je blog maar op gegaan. Succes en tot horens of ziens.
Greetz en knuf
Fokke
Hey roos,
Alle verhalen die je hoort over lotgenoten moet je met een korrel zout nemen vind ik. Als ik alle verhalen over Fibro zou moeten geloven is het een wereldwonder dat ik uberhaubt een meter kan lopen. Iedereen is anders en het enige wat je er van op kunt steken is te lezen/leren hoe anderen met tegenslagen omgaan. Echter de sites wat ik tot nu toe heb kunnen vinden op internet halen het niet bij de jouwe... Tuurlijk ben jij ook niet altijd even optimistich maar dat ene vleugje humor wat jij in je verhalen legt is denk ik het belangrijkste wat je door deze ellende heen kan slepen. Ik hoop idd dat je sterkere medicijnen tegen de misselijkheid hebt kunnen krijgen, en ik wens je deze aankomende paar dagen zo vlak na de kuur nog meer sterkte en beterschap dan anders (... naah dat kan niet, meer dan meest, beter dan best, en ik wens het je toch ;)
Kuzz Maeike
heey schatje,
ben blog en sms maar een beetje aan t afwisselen om je te bestoken met sterktewensen en mijn slechte grappen. vandaag blog weer aan de beurt.
heb alleen uitgerekend nu even geen slechte grap in de aanbieding. mmmmmm
zodra ik m heb ben je de eerste.
dikke kus moena
Een reactie posten