.

"Wanneer we er het minst op bedacht zijn, gooit het leven ons plots in het diepe om onze moed en onze veranderingsgezindheid op de proef te stellen.”

dinsdag 6 maart 2007

Nog 1 nachtje slapen....

Nog 1 nachtje slapen en dan begint het ECHT! (Matthijs zegt dat ik dat zo ongeveer elke dag zeg, maar nu begint het ECHT).
Vandaag had ik de PET-scan, 2,5 uur in een bed liggen dus dat viel wel mee. Nog even in slaap gevallen en toen was het zomaar half 2. Een raar onderzoek: 2,5 uur liggen terwijl er ogenschijnlijk niks gebeurt en dan mag je weer naar huis.
Door dit onderzoek heb ik ook nog totaal geen tijd gehad (of genomen) om aan morgen te denken en ik moet zeggen, ik ben nu best wel bang. Ik keek eerst vreselijk tegen die beenmergpunctie op, maar nu vind ik de chemo die er direct achteraan komt veel enger. Het is zooo'n raar idee dat je je relatief goed voelt, ze een naald in je arm steken en je binnen een uur gewoon ziek bent. Gepland ziek worden, echt raar. En je kan dan ook niet meer terug.
Aan de andere kant ga ik me steeds zieker voelen. Ik ga deze week zienderogen achteruit. Heel erg moe, steeds meer hoesten en last van m'n longen, slappe benen, ik heb het de hele dag koud of zweet als een otter (heb overigens geen koorts). Nah ja ga zo maar door. Gister in de Ikea zei ik dat ik net zo goed in een rolstoel kon gaan zitten, zo moe en zulke slappe benen. Met 4 tussenstops zijn we uiteindelijk de Ikea doorgekomen.... Het is wat.


Vandaag de laatste dingen voor m'n werk overgedragen, dat geeft ook wel wat rust in mijn hoofd. Daarna kwam er een pakketje met de post: de bestelde petjes en sjaals! Meteen even uitgeprobeerd en het staat erg leuk. Hoewel het sjaal-knopen nog wel wat oefening vraagt, dat is zo makkelijk nog niet..

Maar goed, nu ben ik zenuwachtig. Morgen om 8.00 's ochtends moet ik in het ziekenhuis zijn. Waarschijnlijk zijn we om ongeveer 11.30 klaar. En dan zien we het wel weer! Het is de eerste dag richting genezing dus dat geeft een goed gevoel! En met alle steun via de vele kaarten en berichten hier op mijn weblog (ik zit de hele dag gespannen naar de computer te kijken of er al een nieuwe reactie is :-) ) moet het toch goed komen. Jullie horen het wel!

X

8 opmerkingen:

Anoniem zei

succes morgen!
x rosa

Anoniem zei

De eerste stap naar genezing! Wat goed dat je er zo mee om kunt gaan, ondanks de angst die er natuurlijk is. Het beste voor morgen en tot de volgende blog maar weer! lfs Feikje

ps heeft zich al een uitgever gemeld voor publicatie???

Anoniem zei

hai roosje,
we wensen jou en matthijs en je familie morgen heel veel sterkte!! we denken aan jullie en duimen voor jou, roos, dat het allemaal op de best mogelijke manier zal verlopen. Heel veel liefs uit Schoonebeek van remco, marianne , jesse en stijn ****************************************************************************************************

Anoniem zei

Veel succes! Ik denk aan je!
En als je nog hulp nodig hebt bij sjaaltjes knopen..... ;-)

dikke zoen!
Magrita

Anoniem zei

Lief Roosje!!

Op het moment dat ik dit schrijf lig jij hier tegenover met je eerste chemo, het is wat! Lieve schat, het is inderdaad je eerste stap richting herstel, das het goeie eraan!!
Denk aan je en met mij velen, dat moge duidelijk zijn, en hopelijk geeft die wetenschap je een beetje steun en kracht!
Dikke kus Fokje
ps: beeldschoon zie je eruit met die pruiken, de ene staat nog leuker dan de andere!!

Anoniem zei

Lieve dappere Roos,

Heel veel sterkte morgen.

Richard

Anoniem zei

Dag lieve Roos,

Ik hoopdat je de eerste echte actie op vooruitgang wat goed bent doorgekomen.Je bent nu net klaar volgens mij. Weet dat ik een onbegrensd vertrouwen in je heb. Komt goed vrouw!!
Het lijkt me leuk en goed om eens wqat af te spreken over je hele mooie implementatieplan (ja, ja life goes on).
maar deo vooral rustig aan (ook al zo'n sterk punt van je).

Liefs fetzen

Roos zei

Fetzen: we gaan zeker heel snel afspreken: dat implementatieplan was een 8 waard dus daarmoet natuurlijk nog wel even over gesproken worden! x Roos